Ήταν να τ' ακούσουμε κι αυτό...
Από -μονίμως!- χαμογελαστή παρουσιάστρια της ...ουράνιας TV...
Για το μεγάλο παγόβουνο ο λόγος.
Που ξεκόλλησε από τον «μητρικό» παγετώνα και κυκλοφορεί ελεύθερο, απειλώντας να προκαλέσει κάναν νέο "Τιτανικό"...
Η πλήρης φράση της ήταν: «Θα έχουμε εδώ τον καθηγητή κλιματικής αλλαγής κ. {τάδε} να μάς πει για το παγόβουνο που ξεκόλησε και με ιλιγγιώδη ταχύτητα κατηφορίζει σιγά-σιγά...»
Πάντα με το χαμόγελο στα χείλη...
Υπάρχει σοβαρό πρόβλημα με τους παρουσιαστές της τι-βί κυρίως αλλά και τους εκφωνητές του ραδιόφωνου γενικότερα.
Κάτι σαν επαγγελματική ασθένεια ένα πράγμα. Εντάσσεται στο πνεύμα της διαστρέβλωσης της πραγματικότητας που είναι το "modus vivendi" των ΜΜΕ παγκοσμίως.
Γεγονός «φυσικόν και επόμενον» αφού έχει αποδειχτεί {ή έτσι ισχυρίζονται...} πως αυτή είναι που φέρνει υψηλές τηλεθεάσεις-ακροάσεις, άρα διαφημίσεις, άρα κέρδη...
Προϊόν εμπορευματοποίησης ΚΑΙ αυτό το πρόβλημα λοιπόν...
Δεν μου αρέσει που το λέω... Μου θυμίζω τους «ορθόδοξους» Κουκουέδες για τους οποίους πάντα και για τα πάντα φταίει ο καπιταλισμός αλλά και τους χριστιανούς {κάποιους χριστιανούς...} για τους οποίους πάντα φταίει το ...προπατορικό «αμάρτημα»(*)...
Ας επιστρέψουμε όμως στην «ασθένεια» των παρουσιαστών.
Θα ξέρετε μάλλον για το πως οι δημοσιογράφοι προσδιορίζουν κάτι ως "είδηση": Το «Ένας σκύλος δαγκωσε έναν άνθρωπο» ΔΕΝ είναι είδηση. Είδηση είναι το «ένας άνθρωπος δάγκωσε έναν σκύλο»...
Λένε πως είναι το πρώτο που διδάσκεται σε όλες τις δημοσιογραφικές σχολές...
Είδηση λοιπον κατ' αυτούς είναι το σπάνιο, το παράδοξο, αυτό που προκαλεί μικρότερη ή μεγαλύτερη έκπληξη... Και άρα τραβάει την προσοχή, ήτοι... χρήμα στο ταμείο...
Το πόση αξία για τον αναγνώστη, τον ακροατή, τον τηλεθεατή έχει κάτι τέτοιο, περνάει σε δεύτερη {αν όχι ...δέκατη ή μηδαμνή...} θέση. Δεν ενδιαφέρει ιδιαίτερα.
Εννοώ ότι η είδηση πως «άνθρωπος δάγκωσε σκύλο» θα είχε αξία μόνον αν επρόκειτο για μολυσματική αρρώστεια, για επιδημία.
Κι όταν δεν υπάρχει στοιχείο έκπληξης, τί κάνουμε;;;
Μα «φυσικά»... το δημιουργούμε χρησιμοποιωντας τον στόμφο(**), τη διαστρέβλωση ή -συνήθως- και τα δυό μαζί. Αν δεν το δημιουργήσουμε, θα πέσουν οι δείκτες τηλεθέασης, ακρόασης, ανάγνωσης... θα υποφέρει το ταμείο...
Στα πλαίσιο αυτό νομίζω εντάσσεται και το σημερινό περί ...ιλιγγιώδους ταχύτητας του παγόβουνου. Θα βλέπει μάλλον πολλή "Formula I" η κοπέλλα και επηρεάστηκε. Μπέρδεψε το παγόβουνο με την ...Φερράρι...
Το άλλο σκέλος της διαστρέβλωσης(***) των παρουσιαζόμενων από τα ΜΜΕ είναι αυτό που η νεαρή κυρία πραγματώνει με το ...μόνιμο χαμόγελό της... Και άλλοι-άλλες παρομοίως κάνουν σε εφημερίδες, ράδιο, τηλεόραση.
Ο Σαβόπουλος το έθιξε κάπως στο παλιό του «άγγελος-εξάγγελος μάς ήρθε από μακρυά»...
Εμπορικός κανόνας: Να μήν απωθούμε τον θεατή-ακροατή-αναγνώστη.
Ακόμα κι όταν είναι να του πούμε πως έρχεται ο ...αρμαγεδδών. Και τα δυσάρεστα με καλό τρόπο πρέπει να λέγονται...
Το τί βέβαια είναι «καλός τρόπος» σηκώνει πολύ νερό...
Και απαιτεί περιπτωσιολογία φυσικά.
Το πόσο εύκολο είναι όμως αυτός ο «καλός τρόπος» να ξεπέφτει σε ...πάγιες μανιέρες, όπως το χαμόγελο της εν λόγω, το διαπιστώνει κανείς άμεσα ανοίγοντας μιά εφημερίδα είτε βάζοντας το ράδιο ή την τηλεόραση.
Και η μανιέρα είναι κι αυτή μιά διαστρέβλωση. Σοβαρότατη, αν όχι και καθοριστική.
± ± ± ± ± ± ± ±
(*) Από τα μικράτα μου δεν το χώνεψα αυτό. Από τότε που διαβάζοντας την Παλιά Διαθήκη (ένα από τα κύρια αντικείμενα των Κατηχητικών αλλά και των Σχολείων τότε...) μού καρφώθηκε η απορία πώς είναι δυνατόν να θεωρείται ότι το να φάς τον "καρπό της γνώσης" είναι αμάρτημα...
Ρώτησα τον κατηχητή μας και μού απάντησε με ...άρες-μάρες-κουκουνάρες...
Αργότερα ωριμάζοντας και διαβάζοντας και άλλα διάφορα κατάληξα ότι είναι εντελώς συμβατό με το γενικότερο σκοταδιστικό πνεύμα των θρησκειών.
Είναι μάλλον περιττό να δηλώσω ότι από χρόνια είμαι "ντούρος άθεος"... όμως ακόμα έχω την απορία πως είναι δυνατόν, άνθρωποι κατά τεκμήριο έξυπνοι και συμφεροντολόγοι, όπως δεσποτάδες, καθηγητές θεολογίας κλπ, να μην καταλαβαίνουν πόσο ηλίθιο και ασύμφορο είναι να διδάσκουν ότι ο θεός (τους) απεχθάνεται (ή ...φοβάται) τη ΓΝΩΣΗ και για τούτο τιμώρησε τους πρωτόπλαστους, όταν έφαγαν τον καρπό...
(**) Είναι ΠΑΡΑΠΟΛΥ ωραίο και διδακτικό το ανέκδοτο με την μαύρη και την άσπρη αγελάδα... Αν δεν το ξέρετε, πάρτε με τηλέφωνο {69-55061560} να σάς το διηγηθώ, Είναι ηχητικό {χρησιμοποιεί τον ΣΤΟΜΦΟ} και μόνον αν το ακούσει κανείς έχει αξία...
(***) Το κύριο, το σπουδαιότερο σκέλος της διαστρέβλωσης είναι βέβαια η ..."εκτέλεση συμβολαίων" είτε εξυψώνοντας τον χρηματοδότη είτε καταβαραθρώνοντας τους αντιπάλους του...
Συνηθέστατα κάποια τελείως εξωνημένα ΜΜΕ, όπως π.χ. το ...δόλ-ιο συγκρότημα, κάνουν και τα δύο. Παράλληλα ή αλλεπάλληλα... Δεν είναι όμως μόνο αυτό το "συγκρότημα" δυστυχώς... Ο κανόνας είναι... Που οι ελάχιστες εξαιρέσεις απλώς τον επιβεβαιώνουν...
Έχουν γραφτεί και γράφονται, συζητούνται πολλά για αυτό το σκέλος. Δεν θ' ασχοληθώ τώρα.
Από -μονίμως!- χαμογελαστή παρουσιάστρια της ...ουράνιας TV...
Για το μεγάλο παγόβουνο ο λόγος.
Που ξεκόλλησε από τον «μητρικό» παγετώνα και κυκλοφορεί ελεύθερο, απειλώντας να προκαλέσει κάναν νέο "Τιτανικό"...
Η πλήρης φράση της ήταν: «Θα έχουμε εδώ τον καθηγητή κλιματικής αλλαγής κ. {τάδε} να μάς πει για το παγόβουνο που ξεκόλησε και με ιλιγγιώδη ταχύτητα κατηφορίζει σιγά-σιγά...»
Πάντα με το χαμόγελο στα χείλη...
Υπάρχει σοβαρό πρόβλημα με τους παρουσιαστές της τι-βί κυρίως αλλά και τους εκφωνητές του ραδιόφωνου γενικότερα.
Κάτι σαν επαγγελματική ασθένεια ένα πράγμα. Εντάσσεται στο πνεύμα της διαστρέβλωσης της πραγματικότητας που είναι το "modus vivendi" των ΜΜΕ παγκοσμίως.
Γεγονός «φυσικόν και επόμενον» αφού έχει αποδειχτεί {ή έτσι ισχυρίζονται...} πως αυτή είναι που φέρνει υψηλές τηλεθεάσεις-ακροάσεις, άρα διαφημίσεις, άρα κέρδη...
Προϊόν εμπορευματοποίησης ΚΑΙ αυτό το πρόβλημα λοιπόν...
Δεν μου αρέσει που το λέω... Μου θυμίζω τους «ορθόδοξους» Κουκουέδες για τους οποίους πάντα και για τα πάντα φταίει ο καπιταλισμός αλλά και τους χριστιανούς {κάποιους χριστιανούς...} για τους οποίους πάντα φταίει το ...προπατορικό «αμάρτημα»(*)...
Ας επιστρέψουμε όμως στην «ασθένεια» των παρουσιαστών.
Θα ξέρετε μάλλον για το πως οι δημοσιογράφοι προσδιορίζουν κάτι ως "είδηση": Το «Ένας σκύλος δαγκωσε έναν άνθρωπο» ΔΕΝ είναι είδηση. Είδηση είναι το «ένας άνθρωπος δάγκωσε έναν σκύλο»...
Λένε πως είναι το πρώτο που διδάσκεται σε όλες τις δημοσιογραφικές σχολές...
Είδηση λοιπον κατ' αυτούς είναι το σπάνιο, το παράδοξο, αυτό που προκαλεί μικρότερη ή μεγαλύτερη έκπληξη... Και άρα τραβάει την προσοχή, ήτοι... χρήμα στο ταμείο...
Το πόση αξία για τον αναγνώστη, τον ακροατή, τον τηλεθεατή έχει κάτι τέτοιο, περνάει σε δεύτερη {αν όχι ...δέκατη ή μηδαμνή...} θέση. Δεν ενδιαφέρει ιδιαίτερα.
Εννοώ ότι η είδηση πως «άνθρωπος δάγκωσε σκύλο» θα είχε αξία μόνον αν επρόκειτο για μολυσματική αρρώστεια, για επιδημία.
Κι όταν δεν υπάρχει στοιχείο έκπληξης, τί κάνουμε;;;
Μα «φυσικά»... το δημιουργούμε χρησιμοποιωντας τον στόμφο(**), τη διαστρέβλωση ή -συνήθως- και τα δυό μαζί. Αν δεν το δημιουργήσουμε, θα πέσουν οι δείκτες τηλεθέασης, ακρόασης, ανάγνωσης... θα υποφέρει το ταμείο...
Στα πλαίσιο αυτό νομίζω εντάσσεται και το σημερινό περί ...ιλιγγιώδους ταχύτητας του παγόβουνου. Θα βλέπει μάλλον πολλή "Formula I" η κοπέλλα και επηρεάστηκε. Μπέρδεψε το παγόβουνο με την ...Φερράρι...
Το άλλο σκέλος της διαστρέβλωσης(***) των παρουσιαζόμενων από τα ΜΜΕ είναι αυτό που η νεαρή κυρία πραγματώνει με το ...μόνιμο χαμόγελό της... Και άλλοι-άλλες παρομοίως κάνουν σε εφημερίδες, ράδιο, τηλεόραση.
Ο Σαβόπουλος το έθιξε κάπως στο παλιό του «άγγελος-εξάγγελος μάς ήρθε από μακρυά»...
Εμπορικός κανόνας: Να μήν απωθούμε τον θεατή-ακροατή-αναγνώστη.
Ακόμα κι όταν είναι να του πούμε πως έρχεται ο ...αρμαγεδδών. Και τα δυσάρεστα με καλό τρόπο πρέπει να λέγονται...
Το τί βέβαια είναι «καλός τρόπος» σηκώνει πολύ νερό...
Και απαιτεί περιπτωσιολογία φυσικά.
Το πόσο εύκολο είναι όμως αυτός ο «καλός τρόπος» να ξεπέφτει σε ...πάγιες μανιέρες, όπως το χαμόγελο της εν λόγω, το διαπιστώνει κανείς άμεσα ανοίγοντας μιά εφημερίδα είτε βάζοντας το ράδιο ή την τηλεόραση.
Και η μανιέρα είναι κι αυτή μιά διαστρέβλωση. Σοβαρότατη, αν όχι και καθοριστική.
± ± ± ± ± ± ± ±
(*) Από τα μικράτα μου δεν το χώνεψα αυτό. Από τότε που διαβάζοντας την Παλιά Διαθήκη (ένα από τα κύρια αντικείμενα των Κατηχητικών αλλά και των Σχολείων τότε...) μού καρφώθηκε η απορία πώς είναι δυνατόν να θεωρείται ότι το να φάς τον "καρπό της γνώσης" είναι αμάρτημα...
Ρώτησα τον κατηχητή μας και μού απάντησε με ...άρες-μάρες-κουκουνάρες...
Αργότερα ωριμάζοντας και διαβάζοντας και άλλα διάφορα κατάληξα ότι είναι εντελώς συμβατό με το γενικότερο σκοταδιστικό πνεύμα των θρησκειών.
Είναι μάλλον περιττό να δηλώσω ότι από χρόνια είμαι "ντούρος άθεος"... όμως ακόμα έχω την απορία πως είναι δυνατόν, άνθρωποι κατά τεκμήριο έξυπνοι και συμφεροντολόγοι, όπως δεσποτάδες, καθηγητές θεολογίας κλπ, να μην καταλαβαίνουν πόσο ηλίθιο και ασύμφορο είναι να διδάσκουν ότι ο θεός (τους) απεχθάνεται (ή ...φοβάται) τη ΓΝΩΣΗ και για τούτο τιμώρησε τους πρωτόπλαστους, όταν έφαγαν τον καρπό...
(**) Είναι ΠΑΡΑΠΟΛΥ ωραίο και διδακτικό το ανέκδοτο με την μαύρη και την άσπρη αγελάδα... Αν δεν το ξέρετε, πάρτε με τηλέφωνο {69-55061560} να σάς το διηγηθώ, Είναι ηχητικό {χρησιμοποιεί τον ΣΤΟΜΦΟ} και μόνον αν το ακούσει κανείς έχει αξία...
(***) Το κύριο, το σπουδαιότερο σκέλος της διαστρέβλωσης είναι βέβαια η ..."εκτέλεση συμβολαίων" είτε εξυψώνοντας τον χρηματοδότη είτε καταβαραθρώνοντας τους αντιπάλους του...
Συνηθέστατα κάποια τελείως εξωνημένα ΜΜΕ, όπως π.χ. το ...δόλ-ιο συγκρότημα, κάνουν και τα δύο. Παράλληλα ή αλλεπάλληλα... Δεν είναι όμως μόνο αυτό το "συγκρότημα" δυστυχώς... Ο κανόνας είναι... Που οι ελάχιστες εξαιρέσεις απλώς τον επιβεβαιώνουν...
Έχουν γραφτεί και γράφονται, συζητούνται πολλά για αυτό το σκέλος. Δεν θ' ασχοληθώ τώρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου