Λανθάνουσα γλώσσα...

«Τέτοιους πολιτικούς είχαμε δυστυχώς πολλούς στη χώρα μας, γιαυτό και φτάσαμε εδώ που φτάσαμε».

...Επωνύμου του Έλληνος, πασοκαρχηγού


Παρασκευή 17 Δεκεμβρίου 2010

«Θέλοντας ο βλάχος, μη θέλοντας ο ζωγράφος, φόρεσες Χριστέ μου κόκκινα τσαρούχια!»

Έτσι ισχυρίζονται οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι -πλην ενός, του πρεβεζιάνου Βαγγέλη Παπαχρήστου- ψήφισαν, άρθρο προς άρθρο και με την διαδικασία του «κατεπείγοντος»..., όλο το "πολυνομοσχέδιο" περί ...καταργήσεως παντός εργασιακού δικαιώματος, όπως είναι ο σωστός του «τίτλος»!

Παρακολουθώντας -λίγο, δεν είναι της "ειδικότητάς" μου αυτά...- θεωρώ ότι οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, που εξέφρασαν την αντίρρησή τους στην Κοινοβουλευτική Επιτροπή {κίνηση που δεν έχει πρακτική αξία} αλλά τό υπερψήφισαν στη Βουλή ως νόμο {«διότι αλλοιώς θα χάναμε την εξουσία»...} προσπάθησαν να ...εφαρμόσουν την γνωστή παροιμία του ακατόρθωτου:
«Και το σκύλο χορτάτο και την πίττα σωστή»...

Εκεί όμως που πήγαινα να κλείσω αυτό το σύντομο σημείωμα, μού ήρθε στο νού μια άλλη ταυτόσημη, που είχα ακούσει παλιότερα από έναν ηπειρώτη.
Είναι σκαμπρόζικη, μπορεί και χυδαία για κάποιους..., αλλά δεν αντέχω να μην σάς τήν παραθέσω {στην ηπειρώτικη διάλεκτο για νά'ναι δυσανάγνωστη από μικρά παιδιά}:
«Κι τ'ν πούτσα στου μ'νί κι τ'ν ψ'χή στουν Παράδεισου».

Την ανάλυση και το βαθύτερο νόημα της όλης ενέργειας και κατάστασης των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, δεν έχω δυνατότητες να τά κάνω, όπως προείπα.
Ας ασχοληθεί κάποιος άλλος.

Δευτέρα 6 Σεπτεμβρίου 2010

Μαθηματικής φύσεως...

Μία από τις εξυπνάδες της παρέας ήταν κάποτε το:
«Οι 4 Ευαγγελιστές ήταν 3, οι εξής 2, ο Λουκάς».

Όμως στην τωρινή φάση όπου τα "ακριδικά" κεφάλαια των ΗΠΑ (και αλλουνών... πολλών και ποικίλων, μην τό χαλάμε...) κάνουν παγκόσμιο κουμάντο κατά τις ...ολίγον απάνθρωπες διαθέσεις τους, ένας φίλος τήν τροποποίησε...

Στο πνεύμα της εποχής:
«Οι 4 Εξουσίες ήταν 3, οι εξής 2, το Χρήμα».


Μην μού πείτε ότι δεν είναι καλό...

Για το άλλο τώρα, που...
Ερρέθη τοις αρχαίοις:
«Ουκ έστι δυσίν κυρίοις δουλεύειν, Θεώ και Μαμμωνά».

που ο ίδιος το τροποποίησε...

Επικαιροποιώντας το, για τον κ. Παπανδρέου:
«Ουκ έστι δυσίν κυρίοις δουλεύειν, Λαώ και Δου-Νου-Τού».


Τί να σάς πω... Δεν μού φαίνεται και πολύ μαθηματικό...

Τετάρτη 2 Ιουνίου 2010

Όλα τά 'χε η Μαριορή... ο φερετζές τής έλλειπε.

Η λαϊκή εμπειρία (ή και "σοφία", όπως αποκαλείται) έχει φτιάξει και μερικά παρόμοια σαν το:
«Τί σού λείπει κασσιδιάρη; Σκούφια από μαργαριτάρι!».
Ή το:
«Σάν του γαϊδάρου η σέλλα».

Σημειώνω τα εξής για όσους αναγνώστες δεν είναι εξοικειωμένοι με παλιότερους όρους.
* Ο "φερετζές" δεν είναι απλώς η μαντήλα που το μουσουλμανικό ιερατείο επιβάλλει να φορούν οι μουσουλμάνες γυναίκες, αλλά ένα πλουμιστό, χρυσοκέντητο, μαντήλι με κρόσια και στολίδια, που φορούσαν οι πλούσιες χανούμισσες.
* Κασσίδα είναι ένα είδος ψωρίασης του τριχωτού μέρους της κεφαλής, πρώτο σύμπτωμα της οποίας είναι να σού πέφτουν τα μαλλιά.
* Τα σάγματα των υποζυγίων (άλογα, μουλάρια, γάϊδαροι) είναι δύο ειδών: Οι σέλλες, που είναι κατάλληλες για καβάλλα και τις φοράνε κατ' εξοχή στα άλογα, και τα σαμάρια, που είναι κατάλληλα για φόρτωμα και τα φοράνε σε μουλάρια και γαϊδάρους. Η πρώτη χρήση, της σέλλας, όπως και του ίδιου του αλόγου, θεωρείται προφανώς "ευγενέστερη"...


Την αφορμή για αυτούς τους συνειρμούς μού την έδωσε η εμφάνιση της κας Ερντογάν, που ως "καλή μουσουλμάνα" ναί μεν φορούσε μαντήλα, για να μην προκαλεί, λένε, άλλα αρσενικά, πλην του συζύγου..., αλλά φορούσε και γόβες με ...δωδεκάποντο τακούνι, που προκαλούν εμφανέστατο λικνισμό των οπισθίων...
Οι αρχαίοι ιμάμηδες, μουφτήδες κλπ που επέβαλαν την μαντήλα (και αλλού την "μπούργκα"...) στις μουσουλμάνες, δεν είχαν φανταστεί ότι θα υπάρξουν κάποτε και τα, πολύ πιό προκλητικά, ψηλοτάκουνα παπούτσια, για να τά απαγορεύσουν...

Ως αντι-ρήση θα σημειώναμε το:
«Η φτώχεια θέλει καλοπέραση».
Που προβάλλεται ως αιτιολογία στις περιπτώσεις που κάποιος προτιμάει να ξοδεύει σε πράγματα όχι άμεσης ανάγκης.

Τρίτη 4 Μαΐου 2010

Birds of a feather, flock together...

Οι αρχαίοι ημών πρόγονοι έλεγαν το παρόμοιο:
«Όμοιος ομοίω αεί πελάζει».

Όμως στην τωρινή φάση όπου η "Κομισσιόν" της Ε.Ε. (Μπαρόζο), η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (Τρισέ) και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (Στρώς-Καν), που έχουν αναλάβει τον δανεισμό -αλλά και την επιτήρησή μας!- κελαϊδούν, ως ...πουλιά, ακριβώς το ίδιο "τραγούδι"... του νεοφιλελευθερισμού, νομίζω πώς ταιριάζει καλλίτερα η αγγλική παροιμία.

Ας συνεχίσω με μιά άλλη αγγλική:
«A stitch intime, saves nine».

Που είναι παραπλήσιο (αντίστροφο για την ακρίβεια αλλά με το ίδιο μήνυμα) με το δικό μας:
«Για το καρφί, χάνεις το πέταλο».

Αυτή την stitch, την βελονιά, υποτίθεται ότι μετά το ανδρεοπαπανδρεϊκό+μητσοτακικό μπάχαλο θα τήν έβαζε ο ...εκσυγχρονιστής κ. Σημίτης.
Τρομάρα μας κακή... Τα λαμόγια, των "Ολυμπιακών ...Ντροπαγώνων" κυρίως, αλλά και άλλα..., έσκασαν από το πολύ φαγητό...
Μετά υποτίθεται θα τήν έκανε ο ...σεμνοταπεινός με την «επανίδρυση»...
Ξανατρομάρα μας... ξανακακή...
Τα λαμόγια τα εκτόπισαν οι νταβατζήδες... Για να σκάσουν κι αυτοί με τη σειρά τους απ' το πολύ φαγητό...

Εμείς ας μην τό πάθουμε... Θα κάνουμε ...σιλουέτα με την άγρια λιτότητα που μάς επέβαλαν. Μακραίνει τη ζωή...

Τετάρτη 28 Απριλίου 2010

Κρίση Domino-effect...
ή μήπως το ντόμινο της κρίσης;


DOMINO'es
Λίγα περιγραφικά-ιστορικά.

Παλιό κινέζικο παιχνίδι με ...προ-καταγωγή όμως από την Ινδία.
Το ευρωπαϊκό ονομά του από τις βενετσιάνικες μαύρες κάπες με άσπρα "πουά".
Κι αυτό από το λατινικό Domus = αφέντης.
28 επίπεδα κομμάτια-"κότσια", 21 με τις πλευρές των ζαριών επάνω και 7 με το «λευκό».
Κάθε παίχτης κολλάει ένα "κότσι" με τον ίδιο αριθμό του ακρινού της σειράς που είναι κάτω.
Όταν αυτό είναι πιά αδύνατο, μετριούνται οι "πόντοι" του καθενός στο χέρι.
Κερδισμένος όποιος έχει λιγότερους.


Domino Effect
Όταν βάλεις τα "κότσια" ενός ντόμινο όρθια στη σειρά κοντά-κοντά και ρίξεις το πρώτο πάνω στο δεύτερο, αυτό θα ρίξει το τρίτο κ.ο.κ.
Ένα εντελώς διαφορετικό παιχνίδι για το οποίο στην Ολλανδία διοργανώνονται και αγώνες!!!
Πόσο πιό πολλά κομμάτια θα πέσουν, πόσο μήκος θα έχει η σειρά, πόσο πιο ψηλά θα είναι το τελευταίο από το πρώτο, σε πόσο χρόνο θα πέσουν κ.ά.

Αλλά και:
Φαινόμενο της ίδιας "ομοταξίας" μιάς βασικής αρχής της θεωρίας του Χάους, της μικροεπίδρασης με μεγάλο αποτέλεσμα, της πεταλούδας που πετώντας στο ...Πεκίνο, μπορεί να προκαλέσει βροχή στο ...Παρίσι.
Στην πρόσφατη Ιστορία έχει καταγραφεί ως το βασικό επιχείρημα του Χένρυ Κίσσιγκερ (ΥΠΕΞ των ΗΠΑ τότε) για να αυξηθεί η εμπλοκή της χώρας του στον πόλεμο του Βιετνάμ.
Έλεγε πως άμα πέσει το Νότιο Βιετνάμ στα Χέρια των κομμουνιστών, τότε θα πέσουν και πολλές άλλες χώρες... ίσως και η Οικουμένη...

Αναρωτιέστε που τά θυμήθηκα όλα αυτά;;;
Μα είναι το κύριο θέμα συζήτησης στο διεθνές οικονομικό στερέωμα: Άμα πέσει (πτωχεύσει) η Ελλάδα ως θύμα των διεθνών κερδοσκόπων, μετά θα πέσει η Πορτογαλία, μετά η Ισπανία και μετά ...άκουσον-άκουσον... όχι η Ιταλία αλλά η ΑΓΓΛΙΑ!!!

Εμένα όμως μού «κάθισε» στο μυαλό ότι δεν πρόκειται για Domino Effect αλλά για μιά σκληρή παρτίδα ντόμινο.
Χειρότερη στη σημασία της για τον άνθρωπο, για τον λεγόμενο απλό λαό...
Άλλη φορά όμως θα γράψω για αυτό.
Εντωμεταξύ πέστε κι εσείς τη γνώμη σας.
-----------------------------------
Οι παραπάνω φωτογραφίες είναι από την "Βικιπαίδεια".

Δευτέρα 19 Απριλίου 2010

Παραλλαγές...

Ειχε γραφτεί μετά τις τελευταίες εκλογές:
Ποιός καταράστηκε τον Γιώργο Παπανδρέου να γίνει πρωθυπουργός της Ελλαδας τέτοια εποχή;;;

Φαίνεται όμως ότι ισχύει και το άλλο:
Ποιός καταράστηκε τον Αντώνη Σαμαρά να γίνει πρόεδρος της ΝΔ τέτοια εποχή;;;


Ποιά η γνώμη σας;

Σάββατο 17 Απριλίου 2010

Περισσότερα... Λιγότερα...

Αποδίδεται στον Οράτιο:
Όσο περισσότερα έχεις, τόσο περισσότερα επιθυμείς.

Την "σήμερον ημέραν" όμως ισχύει και το...
Όσο περισσότερα έχεις, τόσο περισσότερα σού τά κάνει το κράτος...

Αλλά και το αντίστροφό του...
Όσο λιγότερα έχεις, τόσο λιγότερα σού τά κάνει το κράτος...


Βρείτε δικές σας παραλλαγές...

Παρασκευή 16 Απριλίου 2010

Μάλλον ισχύουν και τα δύο...

Είναι γνωστή η ρήση:
Των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν.

Μιά αντι-ρήση είναι:
Των πλουσίων τα παιδιά πριν πεινάσουν ...έχουν φάει.


Περιμένουμε και άλλες, δικές σας εκδοχές-παραλλαγές.

Δευτέρα 29 Μαρτίου 2010

Εισαγωγικά...

Κατά καιρούς αναφέρονται διάφορες ρήσεις είτε κάποιων γνωστών (#) είτε ως λαϊκές ρήσεις και παροιμίες. Εδώ θα βρείτε κάποιες αντίθετες ή απλώς αλλαγμένες ρήσεις.
ΑΝΤΙ-ρήσεις δηλαδή, που όμως μπορεί να μην είναι και αντιρρήσεις ακριβώς...

Θα βρείτε επίσης έναν διαρκώς ανανεούμενο κατάλογο από ρήσεις που ...ζητούν την αντι-ρήση, την οποία ΕΣΕΙΣ θα πρέπει να βρείτε, να εφεύρετε ακριβέστερα, και να μάς πείτε.

Αμέσως μετά θα αναδημοσιεύονται στον κύριο κατάλογο.
Φυσικά μπορείτε να εφεύρετε μιά δικιά σας, μιά νέα, μιά διαφορετική, αντι-ρήση και για τις δημοσιευμένες στον κατάλογο αυτόν.

Καλές σκέψεις και εφευρέσεις αντι-ρήσεων!
Σίγουρα θα φανούν χρήσιμες σε κάποιον άλλο άνθρωπο.

Και νά! ένα πρώτο δείγμα.
Είναι γνωστή η ρήση:
Μην αναβάλεις για αύριο, ό,τι μπορείς να κάνεις σήμερα
(##)

Μιά αντι-ρήση είναι:
Ανάβαλε για αύριο, ό,τι βαριέσαι να κάνεις σήμερα

Περιμένουμε και άλλες, δικές σας εκδοχές-παραλλαγές.
17.4.10
Μιά άλλη παραλλαγή:
Μην αναβάλεις πάλι για αύριο... ό,τι έπρεπε να είχες κάνει χτες.
[συνεισφορά από "Ναπολέων" - nalambis.blogspot.com]
-------------------
(#) Το «επωνύμων» όπως αποκαλούνται από τα ΜΜΕ, εμένα με κάνει να βγάζω σπειράκια... Δηλαδή όσοι ΔΕΝ βγαίνουμε στα τηλεπαράθυρα και αλλού δεν έχουμε επώνυμο;;;
Άντεστε! παπαγαλάκια του κ...τά!
(##) Υπάρχει και ένα σπαρταριστό ανέκδοτο γι' αυτή τη ρήση. Θα τό βάλουμε σε επόμενη "ανάρτηση"...