Όλα τά 'χε η Μαριορή... ο φερετζές τής έλλειπε.

Η λαϊκή εμπειρία (ή και "σοφία", όπως αποκαλείται) έχει φτιάξει και μερικά παρόμοια σαν το:
«Τί σού λείπει κασσιδιάρη; Σκούφια από μαργαριτάρι!».
Ή το:
«Σάν του γαϊδάρου η σέλλα».
Σημειώνω τα εξής για όσους αναγνώστες δεν είναι εξοικειωμένοι με παλιότερους όρους.
* Ο "φερετζές" δεν είναι απλώς η μαντήλα που το μουσουλμανικό ιερατείο επιβάλλει να φορούν οι μουσουλμάνες γυναίκες, αλλά ένα πλουμιστό, χρυσοκέντητο, μαντήλι με κρόσια και στολίδια, που φορούσαν οι πλούσιες χανούμισσες.
* Κασσίδα είναι ένα είδος ψωρίασης του τριχωτού μέρους της κεφαλής, πρώτο σύμπτωμα της οποίας είναι να σού πέφτουν τα μαλλιά.
* Τα σάγματα των υποζυγίων (άλογα, μουλάρια, γάϊδαροι) είναι δύο ειδών: Οι σέλλες, που είναι κατάλληλες για καβάλλα και τις φοράνε κατ' εξοχή στα άλογα, και τα σαμάρια, που είναι κατάλληλα για φόρτωμα και τα φοράνε σε μουλάρια και γαϊδάρους. Η πρώτη χρήση, της σέλλας, όπως και του ίδιου του αλόγου, θεωρείται προφανώς "ευγενέστερη"...

Την αφορμή για αυτούς τους συνειρμούς μού την έδωσε η εμφάνιση της κας Ερντογάν, που ως "καλή μουσουλμάνα" ναί μεν φορούσε μαντήλα, για να μην προκαλεί, λένε, άλλα αρσενικά, πλην του συζύγου..., αλλά φορούσε και γόβες με ...δωδεκάποντο τακούνι, που προκαλούν εμφανέστατο λικνισμό των οπισθίων...
Οι αρχαίοι ιμάμηδες, μουφτήδες κλπ που επέβαλαν την μαντήλα (και αλλού την "μπούργκα"...) στις μουσουλμάνες, δεν είχαν φανταστεί ότι θα υπάρξουν κάποτε και τα, πολύ πιό προκλητικά, ψηλοτάκουνα παπούτσια, για να τά απαγορεύσουν...

Ως αντι-ρήση θα σημειώναμε το:
«Η φτώχεια θέλει καλοπέραση».
Που προβάλλεται ως αιτιολογία στις περιπτώσεις που κάποιος προτιμάει να ξοδεύει σε πράγματα όχι άμεσης ανάγκης.