Λανθάνουσα γλώσσα...

«Τέτοιους πολιτικούς είχαμε δυστυχώς πολλούς στη χώρα μας, γιαυτό και φτάσαμε εδώ που φτάσαμε».

...Επωνύμου του Έλληνος, πασοκαρχηγού


Κυριακή 29 Σεπτεμβρίου 2013

«Πυρηνάρχης!» yupeeeeee!!!!!!
Εμπλουτίστηκε και πάλι η ελληνική γλώσσα!

Η οποία  ως γνωστόν, κατά τους ελληναράδες και αρκετούς άλλους εξίσου ανόητους, είναι «η πλουσιώτερη γλώσσα του κόσμου».
Διότι δεν μπορεί η γλώσσα ενός περιούσιου λαού να μην είναι η πλουσιώτερη...
Τί νομίζετε;;; Μπρίκια κολλάμε;;;
Δεν έχω καθήσει να μετρήσω πόσες λέξεις (καθαρά λατινικές) έχει η ιταλική π.χ. ή πόσες (καθαρά σαξονικές) η αγγλική... Ούτε πόσες (καθαρά ελληνικές) η γλώσσα μας για να βγάλω αυτό ή το αντίθετο συμπέρασμα. Και δεν νομίζω ότι τις έχει μετρήσει κάποιος άλλος...
Ξέρω όμως ότι π.χ. η λέξη "γλώσσα" είναι μία μόνον στα ελληνικά για να εκφράσει τόσο το εργαλείο ομιλίας, όσο και το σωματικό εξάρτημα μέσα στο στόμα μας, όσο και ένα νόστιμο ψάρι που την αράζει στην άμμο και ...πλαταίνει.
Τρείς διαφορετικές έννοιες εκφράζονται με την ίδια ελληνική λέξη.
Οι ...βάρβαροι αγγλοσάξωνες όμως έχουν τρείς ξεχωριστές λέξεις για τις τρείς παραπάνω ξεχωριστές έννοιες: language, tongue και sole...
Που είναι ο πλούτος της ελληνικής λοιπόν;;;
Από την άλλη μεριά ξέρω -εξ ιδίων!- ότι σε ένα αγγλικό οικονομικό ή ιατρικό κείμενο μπορείς να σημειώσεις έως και 50% λέξεις με ελληνική ρίζα...
Έ! και;;; 
Και στα ελληνικά, όλη η ορολογία του αυτοκινήτου γαλλική είναι... Τιμόνι, παρμπρίζ, καπώ, πορτμπαγκάζ, ντεμπραγιάζ, ντιστριμπιτέρ, ταμπλώ, σαζμάν, λεβιέ, βαντιλατέρ, καρμπυρατέρ, μασπιέ και δεν συμμαζεύεται...
Και λοιπόν;;;
Οι γλώσσες λαών που επικοινωνούν μεταξύ τους πάντα κάνουν "ανταλλαγές" απ' αρχής των αιώνων...
Τα περί πλουσιότητας της ελληνικής είναι απλώς ακόμα μία ...ελληναρική ανοησία...

Τά 'γραψα όλα αυτά όμως για να κακίσω έναν "ρεπόρτερ" -του "Σκάϊ" νομίζω αλλά δεν έχει σημασία...- που επίμονα σήμερα το πρωΐ αναφερόταν στην ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ του Παύλου Φύσσα ως ...θανατηφόρου τραυματισμού!!!
Λόγω ...πλουσιότητας της γλώσσας μας το είπε έτσι;;; Έλεος...

Έρχομαι τώρα στο ...άλλο μενού...
Τον εμπλουτισμό της γλώσσας μας από τους ..."εγέρθητους".
Που, τον επικεφαλής μιάς τοπικής οργάνωσης, τον ονομάζουν ...πυρηνάρχη.
«Ωραιότατη» λέξη!
Παραθέτω μερικές ανάλογες (βαρβαρικές κατά την άποψή μου...) που έχω διαβάσει ή ακούσει:
Συγκεντρωσιάρχης
Τοπάρχης
Κοινοτάρχης
Ηπειρωτάρχης
Μακεδονάρχης
Αυλάρχης
Σταυλάρχης
Κλινικάρχης
Εργοστασιάρχης
Φροντιστηριάρχης
Ολιγάρχης
κ.ά.
Υπάρχουν όμως και οι "καθιερωμένες" που δεν ξενίζουν πλέον τόσο:
Γυμνασιάρχης
Λυκειάρχης
Σχολάρχης
Ομαδάρχης
Προσωπάρχης
Ποιμενάρχης
Νομάρχης
Σταθμάρχης
Λιμενάρχης
Πλωτάρχης
Στρατάρχης
κ.ά.

Έχουμε πήξει στους ...-άρχηδες, δεν νομίζετε;

1 σχόλιο:

Ναπoλέων είπε...

Και δυό ακομα, Ατακαδόρ, για να αυξηθεί το ...πήξιμο:

Στην πρώτη κατηγορία βάλε το "καναλάρχης", για τους γνωστούς τζαμπατζήδες, λυμεώνες των ΔΗΜΟΣΙΩΝ συχνοτήτων, που χωρίς να πάρουν άδεια ποτέ θησαυρίζουν οι ίδιοι κρατώντας τα κανάλια του καταχρεωμένα στο Δημόσιο, αφού δεν πληρώνουν αγγελιόσημο, ασφαλιστικές εισφορές, ΦΠΑ κλπ παρά μόνον όταν τους ...καπνίζει.

Και στην δεύτερη το "ενωμοτάρχης" της ...αλησμόνητης Ε.Β.Χ. {Εθνικής Βασιλικής Χωροφυλακής}.